کفپوش کاشی برای قرن ها یک انتخاب محبوب بوده است و امروزه از سرامیک کف خانه هنوز هم در بسیاری از خانه ها و مشاغل یافت می شود. آنها در کلیساها، مساجد، رستوران ها، بیمارستان ها و در خانه های مردم استفاده می شوند.
آنها را می توان در سراسر جهان پوشاننده دیوارها، سقف ها، اجاق ها، کف ها و راهروها یافت. ممکن است اغلب آنها را در ترکیب با سایر اشکال سرامیک مانند موزاییک و سفال مشاهده کنید.
در حالی که منشأ واقعی کاشی‌کاری‌های سرامیکی کاملاً مشخص نیست، اکثر کارشناسان مصر باستان را زادگاه سرامیک‌ها می‌دانند در حالی که دیگران به بین‌النهرین یا چین باستان اشاره می‌کنند.
در طول تاریخ آشوری ها، بابلی ها و امپراتوری اسلامی کاشی می ساختند. نمونه هایی از کاشی های اولیه به قرن نهم تونس، قرن یازدهم ایران برمی گردد.
بسیاری دیگر از مساجد خاورمیانه، خط های قرآنی را با استفاده از کاشی های برجسته رنگارنگ به نمایش می گذاشتند که گمان می رود در قرن دوازدهم ساخته شده باشند.
آنچه مسلم است این است که سرامیک ریشه در سفال چینی باستان دارد که تخمین زده می شود حدود 20000 سال قبل از میلاد اختراع شده باشد.
کف کاشی ارتباط نزدیکی با سفال دارد زیرا بیشتر کاشی ها از انواع مختلف خاک رس سرامیکی ساخته می شوند.
چینی‌ها سرامیک‌ها و کاشی‌هایی را از ظروف چینی سفید ساختند که سپس آنها را با تصاویر نقاشی تزئین کردند. این سبک بعدها توسط تاجران ایرانی رایج شد و در سراسر جهان گسترش یافت.
یونانیان باستان طراحی کاشی‌های سرامیکی را با ایجاد کف‌های موزاییکی استادانه که اغلب در خانه‌ها و معابد در سرتاسر مدیترانه مورد استفاده قرار می‌گرفت، به ارتفاعات جدیدی رساندند.
یونانی‌ها اغلب از سنگ‌ها برای ایجاد الگوها و طرح‌ها و همچنین برای به تصویر کشیدن تصاویر خدایان یا خانواده‌هایی که این آثار را سفارش می‌دادند، استفاده می‌کردند.
سنگ مرمر، تراورتن و سایر مصالح سنگی اغلب مورد استفاده قرار می گرفت، اما سفال های سرامیکی نیز همچنان محبوب بودند.
