با توجه به موادی که به گز تخت جمشید قم اضافه می شود، گز می تواند طعم لطیفی از گلاب داشته باشد یا طعمی خوب اما تند داشته باشد. همچنین گز می تواند رنگ های مختلفی داشته باشد، به دلیل اضافه شدن زعفران به آن می تواند سفید یا زرد باشد.
صرف نظر از اینکه چه چیزی به گز اضافه می شود، دو چیز به هیچ وجه تغییر نمی کند: اول کیفیت شکننده و جویدنی غیرمعمول آن و دوم طعم شیرین آن که نتیجه محتوای بالای فروکتوز است.
اما عمدتاً دو شکل معروف گز وجود دارد. ساده و آردی ساده ها عمدتاً به اندازه لقمه هستند. و آردهای آردی، گاهی اوقات حتی اندازه های بزرگتری دارند.
هر دوی این ها با مغزهای خوراکی مانند پسته و بادام ترکیب می شوند. هر دو مورد از محبوبیت بالایی برخوردار هستند، بنابراین در مناسبت‌های مهم ایرانی، پایه اصلی سفره‌ها هستند.
یک نکته مهم که باید در نظر بگیرید درصد آجیل است. هرچه این درصد بیشتر باشد طعم آنها بیشتر است.
همانطور که قبلا گفته شد، آجیل نقش بسیار مهمی در طعم گز دارد. جدا از درصدی که در مورد آن صحبت کردیم، گز با پسته فقط پسته دارد.
در مورد گز با بادام هم همینطور است. اما نوع دیگری از گز وجود دارد، مخلوط کردن این دو مغز که گز را با پسته و بادام درست می کند.
ما فکر می کنیم که نباید امتحان هر یک از این نوع ها را از دست بدهید. به هر حال گز با مغز پسته طرفدار بیشتری دارد.
تهیه گز به روش سنتی کاری زمان بر است و حداقل به 9 ساعت زمان نیاز دارد. اما در عین حال ماندگاری خوبی دارد و می توانید این ماده غذایی را تا حدود 4 ماه بدون مواد نگهدارنده استفاده کنید.
تهیه گز (غذاهای اصفهان) علاوه بر زمان بر بودن، کار سختی است. یک اشتباه کوچک می تواند منجر به هدر رفتن تمام آن 9 ساعت زمان آماده سازی شود.
